Jedyne co pamiętam to głośny pisk opon i to światło. Światło, które było tylko przez chwilę, bo kolejne chwile zajęła ciemność, zwykła, pusta ciemność. Huh, sam fakt jest przerażający, prawda? Jakie to właściwie jest śmieszne, że taki mały wypadek może zmienić całe twoje życie i to w jednej sekundzie. Gdyby nie to wszystko, moje życie byłoby piękne i kolorowe - nadal byłabym szczęśliwa, nie musiałabym się martwić, czy poradzę sobie w przyszłości przez ten głupi wózek i nigdy nie musiałabym chodzić co weekend na te głupie rehabilitacje, które całkowicie mnie wykańczają. Ale jak widać tak nie jest. Jego już nie ma, a ja wylądowałam na wózku, tracąc przy tym jakąkolwiek nadzieję. Gdy karetka przywiozła mnie do szpitala już od początku wszyscy lekarze wiedzieli, że nie mam szans na chodzenie. Mój stan był masakryczny, zważając na to, że samochód, którym jechałam zrobił wielkie dachowanie, przygniatając mnie i ... mojego chłopaka, który nie przeżył.
Nie chce żyć, bo po co? Wszystko co miałam zniknęło, zostawiając mnie przy tym samą. Jego już nie ma. Zostawił mnie razem z tymi głupimi wspomnieniami, które teraz i tak nic nie znaczą.
To moje życie. Życie, które w tej chwili nie ma jakiegokolwiek sensu.. Ale... mam rację?
Cudowne! Kocham! ❤ czekam na więcej!
OdpowiedzUsuńŚwietne! Ciekawa i niespotykana fabuła się nam szykuje :)
OdpowiedzUsuńCzekam na następną część! Bardzo ciekawy prolog, i widzę że fabuła też nie będzie jak w każdym fan fiction. Z chęcią tu zostanę :*
OdpowiedzUsuńInteresujacy prolog i to ff powino byc ciekawe, czekam juz na rozdzial
OdpowiedzUsuńJak dla mnie świetny prolog. Bardzo zachęca do czytania i uwierz mi, że jeśli dalej będzie takie ff to będę stałą czytelniczką! Naprawdę fajne xx
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy prolog, nie jak w typowym ff. Czekam na kolejne rozdziały i mam nadzieję, że bliżej przedstawisz nam historię głównej bohaterki xx
OdpowiedzUsuń